Category: teologie

Posted on

Oorlog met Osmer: Die Beskrywende-Empiriese Taak: Priesterlike Luister

Om priesterlik te luister is ‘n aktiwiteit van die hele gemeenskap, nie net die ouderlinge nie. Om ‘n spiritualiteit van teenwoordigheid te handhaaf beteken om na ander se persoonlike verhoudings om te sien, asook om omstandighede en kulturele kontekste in ‘n meer formele en sistematiese manier te ondersoek.

Dit help om die verhouding tussen ‘n spiritualiteit van teenwoordigheid en die beskrywend-empiriese taak te konseptualiseer.

1. Informele teenwoordigheid het met alledaagse lewe te doen.

2. Semi-formele teenwoordigheid behels die gebruik van spesifieke metodes en aktiwiteite wat struktuur en reelmatigheid aan teenwoordigheid bied.

3. Formele teenwoordigheid het te make met situasies en kontekste deur empiriese navorsing.

Dus word gese dat daar op verskeie maniere geluister moet word na “wat is aan die gang?”.

Leierskap in ‘n gemeente wat konflik ervaar sal baat vind daarby om te probeer verstaan watter tiepe gemeentelike model die meeste in die gemeente aangehang word. Die leierskap het ‘n moeilike taak om die verskillende perspektiewe te verenig en steeds verstroue en respek te bou oor die hele spektrum.

Plek van aanbidding; So ‘n gemeente word primer as ‘n plek gesien waar die geestelike groei van die individu op die prys gestel word. Min klem word op gemeenskapsontwikkeling geplaas. Die ampsdraers en ‘n handjievol mense is in beheer van die gemeente.

Familie gemeente; ‘n Sterk klem word om familie bediening geplaas, en so moet daar ook ‘n gevoel van behoort geskep word. Kennis van hoe die gemeente funksioneer word deur die hele gemeente gedeel.

Gemeenskapsgemeente; ‘n Sterk klem word hier op die gemeenskap geplaas. Om ‘n diverse gemeenskap te verenig in die gemeente, beteken dat ‘n gevoel van gemeenskap belangriker is as kerklike tradisies. Klem word geplaas op deelname en toe-eiening van die gemeentelike programme en aksies.

Leierskapsgemeente; Hier bestaan die gemeente om ‘n impak in die gemeenskap te maak, eerder as om ‘n gevoel van gemeenskap te koester. Die dominee is gewoonlik op al die belangrike rade van die gemeenskap en speel die politieke spel om te verseker dat die gemeente invloed in die gemeenskap uitoefen.

Posted on

Oorlog met Osmer: Die Inleiding

‘n Goeie bediening is nooit ‘n bediening waar slegs probleme opgelos moet word nie, dit is ‘n misterie wat langs gedwaal en verken moet word. Daar kan egter in hierdie misterie gedwaal en verken word met die nodige kennis en vaardighede om ons die weg te help vind.

Die kern van Osmer se benadering tot Praktiese Teologie bestaan uit vier vrae (wat bietjie min, asook beperkend, na my sin is). Hierdie vier vrae is;

Wat is aan die gebeur? (beskrywend, empiries)

Hier word inligting bymekaar gemaak wat help om patrone te identifiseer, asook dinamika wat afspeel in situasies en kontekste.

Hoekom is dit aan die gebeur? (interpretering)

Hier beroep die praktiese teoloog haarself op die teorie van kuns en wetenskap om beter te verstaan wat aan die gebeur is en ook om dit te verduidelik.

Wat moet eintlik aan die gebeur wees? (normatiewe)

Teologiese konsepte word gebruik om sitausies of kontekste te interpreteer, asook om etiese normes te konstrueer om riglyne vir terugvoer te vorm, en ook om te leer wat is goeie optrede.

1. Teologiese refleksie is nodig in die lig van wat ons van God weet, en van hoe ons dink God dalk kan optree in die situasie.

2. Etiese riglyne moet gevind word om die situasie te stuur sodat die gepaste strategie gevind kan word.

3. Daar moet gekyk word na die verlede en hede se praktyke rakende die onderwerp. Hoe het, en hoe, reageer die Christelike tradise tans met dit wat aan die gebeur is.

Hoe gaan daar reageer word? (pragmaties)

Strategie van aksie word beplan wat ‘n invloed sal he op die situasies wat aanneemlik sal wees, en daar word ook in ‘n reflekterende gesprek getree met die bevindings.

Wat belangrik is om te onthou is dat sisteme (kontekste) oop en dinamies is, en mekaar kan beinvloed. ‘n Prakties teologiese interpretasie is ‘n belangrike brug konsep. Dit skep ‘n brug tussen die subdissiplines van die akademiese praktiese teologie en tussen die akademie en die kerk. Dit vestig die aandag op die lewe waarin die bediening plaasvind. ‘n Praktiese teologiese perspektief maak potensieel ‘n nuwe paradigma oop wanneer daar oor gemeentelike leierskap gedink word.

‘n Belangrike konsep van ‘n hermeneutiese ervaring is om die soort interpreterende aktiwiteit te beskryf wat oop is vir ontmoeting en leer van iets nuut.

Richard Osmer's Four Tasts of Practical Theology
Richard Osmer’s Four Tasts of Practical Theology
Posted on

internasionale gebed (eintlik is dit ‘n pleonasme…)

Gister was ek bevoorreg om saam met vier verskillende kerk genootskappe te kan vergader oor hoe ons met mekaar kan hande vat en saam verder die pad stap. Van 14h die middag tot 19h die aand het ons gesels oor mekaar se stories van kerkwees in elkeen se spesifieke konteks, hetsy Zambie (RCZ), NGKA, VGKSA, en NGK. Dit was ‘n wonderlike ervaring om te sien hoe elkeen verskillende uitdagings in die sig staar en tog met hoop gewortel in Christus die toekoms aanskou.

Wat besonders was is dat ons agtergekom het dat ten spyte van ons almal te taal, kulturele, en klomp ander verskille is ons een in Christus. Wat dit nog meer spesiaal gemaak het is dat ons almal dieselfde ontstaan geskiedenis deel, wat daartoe lei dat ons almal in ons diverse kontekste dieselfde gereformeerde tradisie deel.

Of jy nou in Lesotho, Bloemfontein, Ficksburg, of selfs Zambie is, sal jy steeds die gereformeerde tradisie daar aantref. Dit was baie mooi om te besef.

Ons het die geleentheid afgesluit deur almal saam te bid. Nou dit was besonders, en om dit hier te tik is ‘n total understatement van wat daar gebeur het. Elkeen het saam ‘n verteenwoordiger van ‘n ander denominasie gebid. Hoe ons mekaar se hande gevat het, letterlik oor grense, mekaar se hande gevoel het met die wete dat die persoon my broer is. Hy is my broer in Christus. Ons was oorweldig deur die prag van die geleentheid. Die Heilige Gees was werklik tasbaar in die vertrek. Met waterige oe het ons na mekaar gekyk en wou net nie mekaar se hande los nie. Oor kerkgrense, en landsgrense, die Here is magtiger as enige grens en sal dit altyd oorkom, want grense is nie gemaak vir die evangelie nie. Die evangelie vat hande. Die evangelie deel liefde vir almal uit.

Ek as jongmens in die kerk van die Here sal nooit die dag vergeet nie, en dit vir altyd saam met my dra in alles wat ek doen!

Alle eer aan God!