nuwe testament – Page 22

22/12/2013

Lukas 2: Almal word getel…

Daar was ‘n man wat wou weet wat ‘n sensus is.

“Hulle tel al die mense.,.” was die antwoord.

“Hoekom?” wou hy verbaas weet, “is daar dan een weg?”

“God,” het Jesus in ‘n gelykenis gesê, “is soos ‘n herder wat sy skape tel. As een weg is, gaan hy dadelik op soek na die verlore skaap tot Hy hom kry. As hy hom kry, is daar ‘n fees.”

Kersfees is die moeder van daardie feeste wat gereeld in die hemel gevier word.

Want Kersfees het ook begin met ‘n tellery.

Maar nou sal iemand dalk lus voel om te protesteer: “Dit is mos nie God wat hier in die teks tel nie! Dit is ‘n heiden. Boonop ‘n heiden wat homself as god laat vereer het. Hy het nie getel om te red nie, hy het getel om wins te maak. Want sy tellery het om belasting gegaan. Omdat hy wou weet hoeveel mense daar is en hulle vir belastingdoeleindes laat opskryf. Byna asof hulle pionne op ‘n skaakbord is, wat maar na sy begeerte heen en weer geskuif kan word.”

Dit is nogal ‘n ervaring wat mense soms het. Baie mense in die wêreld het al deur die eeue die gevoel gehad dat daar oor hulle besluit word, dat die magte wat oor hulle gestel is – ja selfs die demokraties verkose magte – met hulle maak soos hulle luskry. Ons ken daardie gevoel. Ons brom dikwels oor die manier waarop dinge selfs in ons eie land gebeur.

Dit is waar. Maar op ‘n vreemde manier het Augustus se plan om mense te tel en die lastige bepaling dat almal na hulle geboortedorp moet gaan ‘n belofte in vervulling laat gaan wat God al lank te vore gemaak het. As jy so daaroor begin dink, wonder jy skielik wie die pion op die skaakbord is.

Maar God, anders as Augustus of die magte wat deur die eeue heen mense se lewens bederf het, se bedoeling is om mense se lewens te red. Hy wil hulle seën. Dit het hy reeds vir ou Vader Abraham duidelik gemaak.

Dit is om hulle te seën wat Hy sy Seun stuur. Onthou, Christus Jesus word as Verlosser gebore. Hy is besorg oor al die mense wat Augustus wil tel. Hy is besorg oor mense wie se statistiek ons oral in swart en wit in boeke het.

Vir interessantheid,

Region	Population in millions 1990 1995		Affiliated Christian Percentages Total Prot Evang
AFRICA	480.8	557.9	48.1	20.2	13.2
ASIA	2,940.3	3,209.3	7.3	3.9	3.1
CARIBBEAN	35.3	37.8	69.2	16.5	11.1
EURASIA	280.6	290.5	45.8	1.1	0.9
EUROPE	507.9	514.8	77.2	18.3	2.8
LATIN AMERICA	412.7	455.8	90.9	12.1	11.1
MIDDLE EAST	330.8	378.1	4.6	0.6	0.4
NORTH AMERICA	276.6	284.8	70.7	40.6	27.9
PACIFIC	26.5	28.4	66.8	37.0	15.8
WORLD	5,291.7	5,757.3	30.1	9.2	5.7

Hierdie statistieke wys vir ons dat daar baie meer aan die gebeur is in die wereld as slegs di twat Christene besig is om te doen. Dit wat ongelowiges, of heidene soos in die Bybelse tyd genoem doen, is ook belangrik vir die wereld geskiedenis. Net so was dit met die sensus van goewerneur Sirenius ook belangrik wat heidene doen. Die Here het keiser Augustus gebruik, wat nie ‘n gelowige was nie, om Sy Godsplan te laat realiseer.

Daarom maak Hy nog steeds soos hy in Josef se dae gemaak het. Josef het eeue van te vore reeds gesien hoe God mense se bose bedoelings kan omdraai in heil vir daardie mense met die verkeerde bedoelings self. Vir die broers wat hom as slaaf verkoop het sê hy: “God het my voor julle uit gestuur om vir julle ’n oorblyfsel in hierdie land te laat oorbly, om julle aan die lewe te hou en sodat baie aan die dood sal ontkom. Dis nie júlle wat my hierheen gestuur het nie, maar God. Hy het my laat aanstel as die farao se raadgewer en as bevelhebber oor sy huis en as regeerder oor die hele Egipte (Gen 45:8).

Kersfees wil ons daaraan herinner dat God die verlossing van die mens laat gebeur. Kersfees wil ons oë oopmaak sodat ons dieper kyk as die wêreldgebeure. Kersfees wil ons laat verstaan dat die evangelie, die goeie nuus, nooit ‘n verlore saak in die wêreld is nie. Kersfees wil ons laat glo dat die onverstaanbare verloop van die wêreld ‘n dieper geheim het as wat die regeerders met hulle besluite weet.

Daarom kan ons ten spyte van die oorloë en die gerugte van oorloë saam sing aan die lied van die engelekoor: Daarom kan ons weet van mense in wie Hy ‘n welbehae het, al vertel al wat koerant is vir ons hoekom ons hulle as teëstanders moet beskou. Daarom kan ons sing van vrede en God prys.

Maar daarom kan ons ook nie maar net Kersfees vier asof ons eie verlossing en die heil van ons gesin die eindpunt van die evangelie is nie. Ons kan nie feesmaal eet sonder om te wonder oor ons taak ten opsigte van die mense wat nog nooit die liggaam en bloed van Jesus geëet het nie. Daarom kan ons nie vir mekaar duur geskenke koop, terwyl daar mense is wat honger het nie.

Want solank daar skape is wat gevind moet word, rus die Herder nie. Omdat Hy ‘n herder is, roep Hy herders om getuies te wees van sy Seun se evangelie, sy Seun se goeie nuus.

Anders as vandag waar net belangrike presidente en uitgesoekte gaste genooi word na uitsonderlike internasionale geleenthede word herders ook genooi na hierdie besonderse geleentheid van die Kindjie wat gebore is. Onthou, die Groot koning Dawid was ook eers ‘n herder gewees.

Hierdie groepie herders word baie persoonlik genooi na die prag geleentheid toe. Daar verskyn ‘n engel aan hulle om die goeie nuus te bring. Met dit verskyn daar nog ‘n menigte engele, en soos die herders daar staan en die nuus verwerk begin al hierdie menigte engele te sing. Dink net hoe dit moes gewees het, kore op kore engele wat gloei in lig in die hemel aan die sing oor die Kindjie wat pas gebore is en vrede op aarde sal bring vir die mense. Wow!

Die herders maak toe hulle skape in die kraaltjie toe en gaan haastig na Bethlehem om hierdie Jesus Kind te gaan ontmoet waar Hy in die krip le. Met die ster wat die wyse manne roep bo die stal, met die diere teen die een muur kom kniel hulle voor die krippie neer en bring hulle eer aan die Verlosser, pasgebore.

Verwonderd gaan die herders uit die stal, met die prentjie van die engele op die ope velde, hulle gesigte wat blink van die engele se helder glans, die ster bo die stal, en die Kindjie, die beloofde Verlosser wat nederig in die krippie le. Met hierdie wonderlike nuus gaan hulle uit die stal en loof die Here vir die wonderlike daad wat Hy gedoen het. Hulle loof die Here en vertel aan almal van die pasgebore Jesus kind.

En dit is net as herders wat opsoek is na vrede op aarde vir almal, wat ons by die krip kan kom kniel.

11/08/2013

Hebreërs 11: Geloof

’n Klein seuntjie

‘n Sekere klein seuntjie was nie op sy mond geval nie. Daar kuier familie by hulle toe sy ma hom vir ete roep. “Onthou om jou hande te was,” sê sy, “en was al die kieme lekker af.”

Skaars beginne hy sy hande te was, of ma roep: “Kom, kom Jannie, gou maak! Pa wil al ogies maak om vir Jesus dankie te sê vir ons kossies.”

“By elke ete hoor ek ook net van kieme en van Jesus, kieme en Jesus, kieme en Jesus,” brom die klein rakker toe hy aan tafel kom. “En om te dink ek het nog nie een van die twee gesien nie!”

Om Jesus te sien

Die Johannesevangelie vertel van Tomas se behoefte om Jesus te sien. Hy kon nie glo God het Jesus werklik uit die dood opgetel nie. Jesus verskyn toe aan Tomas. Toe Tomas sien, toe glo hy. Waarna Jesus die betekenisvolle woorde sê: “Glo jy nou omdat jy My sien? Gelukkig is dié wat nie gesien het nie en tog glo.” (Joh. 20:29)

Johannes gebruik die insident om die evangelie te skryf: “Jesus het nog baie ander wondertekens, wat nie in hierdie boek beskrywe is nie, voor sy dissipels gedoen. Maar hierdie wondertekens is beskrywe sodat julle kan glo dat Jesus die Christus is, die Seun van God, en sodat julle deur te glo, in sy Naam die lewe kan hê.” (Joh. 20:30-31)

Dis duidelik dat sien en glo vir Johannes verband hou. Die oorvertel van Jesus se woorde en dade skep geloof in mense, wat hulle help om Jesus te sien met oë van geloof.

Sien en glo

Ons teksgedeelte werk vandag ook met die verband tussen sien en glo. As jy by sien begin, gaan jy dit moeilik vind om te glo. Maar as jy by glo begin, gaan jy verstom raak oor wat jy kan sien. Geloof werk soos ‘n lens wat jou vermoë om te sien opskerp. Sodat jy kan sien waaroor dit werklik gaan.

Vir moderne mense is sien een van die hoekstene waarop ons kultuur gebou is. Die opkoms van moderne wetenskap is gebou op die behoefte om dinge waar te neem. Om dinge te sien met behoorlike fisieke waarneming, sodat ons dit kan verstaan, en dit kan gebruik.

Niemand kan ontken dat wetenskaplike waarneming geweldige seën inhou nie. Dink net aan die mediese wetenskap wat soveel siektes genees. Dink aan elektrisiteit in ons huise, rekenaars op ons lessenaars, yskaste, vrieskaste en water (warm water!) in ons krane.

Saam met die klem op sien, het twyfel ook ‘n belangrike rol in ons lewens begin speel. Dis hoe wetenskaplike denke werk. Ons aanvaar nie dat dinge is soos dit op die oppervlak lyk nie. Ons wil dieper kyk, dieper grawe, sodat ons agter die dinge kan kom. Dinge is nie soos dit met die eerste oogopslag lyk nie. Ons hou nie van eenvoudige antwoorde nie.

‘n Baie klein wêreldjie

Sê nou maar net mens kan nie alles ken deur dit fisies waar te neem nie? Sê nou daar is aspekte van klippe, bosse, berge, diere en mense wat meer is as wat ons onder ‘n mikroskoop, in ‘n proefbuis, of onder helder ligte kan vasvang?

Is sien die enigste betroubare bron van kennis?

Sê nou maar daar is dinge wat nie gesien kan word nie? Dinge wat nie deur rasionele denke ontbloot kan word nie?

Baie mense is oortuig dat die enigste realiteit die sigbare is. Daar is nie meer ruimte vir God, engele, die geesteswêreld en vir openbaring as betroubare bron van kennis nie. Al wat is, is dit wat ons kan sien.

Daar is nie ‘n God nie. Daar is nie ‘n Skepper, Verlosser en Voleinder nie. Daar is nie ‘n skare van verlostes voor God se hemeltroon nie. Daar is nie boosheid en vernietiging nie. Daar is net die dinge wat ons kan sien.

Daar is ook nie wonderwerke nie. God het nie Jesus van Nasaret gestuur om ons nuut te maak nie. Jesus is nie uit die dood opgewek nie. God het nie die Heilige Gees as Here en lewend maker uitgegiet nie. God is nie Koning nie.

Daar is net ons en die dinge rondom ons.

‘n Klein wêreldjie inderdaad.

‘n Groot wêreld

Hebreërs 11 stel ‘n groot wêreld aan ons bekend. Dit is ‘n wêreld waar:

Die sigbare dinge hulle ontstaan aan God te danke het: die sigbare het ontstaan uit iets van ons nie sien nie (1)
Mense se diepste sekerheid gebore word uit die hoop wat God in ons harte geskep het (1)

Waar ons hoop gebore word uit God se beloftes oor die toekoms (10).

Hierdie wêreld is groter as die sigbare dinge. Dit is ‘n wêreld waarin ons vashou aan God en aan God se beloftes. Daarom glo ons en leef ons anders. Deur geloof sien ons God se beloftes en rig ons lewens daarvolgens in.

Die lang lys voorgangers in geloof, wat hier genoem word, het almal anders geleef en opgetree omdat hulle deur geloof wêreld kon sien wat mens sonder geloof nie kan sien nie. Die bril van geloof het hulle verander:

Abel se opregtheid is deur geloof bevestig (4);
Henog het deur geloof geleef soos dit God behaag het (5);
Noag het die ark op droë grond gebou op grond van God se belofte dat hy uit die komende oordeel gered sal word (7);
Abraham het op grond van die belofte van ‘n land alles verlaat, getrek sonder om te weet waar hy sou eindig, en na die beloofde land gereis onderweg na God se stad met vaste fondamente (8);

Abraham het deur geloof, as ‘n ou man, die ontvanger van ‘n talryke nageslag geword (11-12).

Wat geloof doen

Dit is duidelik dat geloof ‘n enorme impak op mens se lewe het. Die rede hiervoor kry ons in Hebreërs 11:1 wat begin met “Die geloof dan is….” Vers 1 kan letterlik só vertaal word: “Nou, geloof is die dinge waarop ons hoop, die bewys van dinge wat ons nie sien nie.”

Wat geloof doen, is om ons aan God te verbind, en aan ons die sekerheid te bevestig van God se beloftes van die heerlike bestemming waarop die lewe van geloof uitloop.

Op reis met God

‘n Lewe deur geloof is ‘n reis saam met God. ‘n Reis waarin die eindbestemming reeds vas staan. ‘n Reis waarin die beloftes van God ons vorentoe trek op die pad van gehoorsaamheid. ‘n Reis waar ons nou reeds, uit die vêrte, juig oor die wonderlike beloofde toekoms van God.

22/06/2013

Kolossense 3: Noempie, die pikkiewyn

Eendag lank lank gelede, soos alle goeie stories begin, was daar ‘n pikkewyn. Hierdie pikkewyn het regtig spoggerig gelyk met sy tuxedo pakkie en selfs nog met ‘n strikdassie om sy nek. Hierdie pikkewyn, kom ons noem hom Noempie, was deel van ‘n hele groot waggel pikkewyne, wat saam in die koue lekker vis gevang het en baie liedjies saam gesing het. Noempie het groot geraak en sy tuxedo al hoe mooier en mooier, soveel so dat die meisie pikkewyne al hoe meer aandag aan hom begin gee het.

Noempie swem toe op ‘n dag deur ‘n vuil poel olie wat ‘n groot skip gemors het in die see. Die olie het Noempie se spoggerige tuxedo bevlek en orals kolle gelos. Noempie het onsedelik begin leef, onrein en hy wou heeltyd slegte dinge doen, alles omdat hy baie selfsugtig geraak het. Hy het homself begin eerste stel, bo sy waggel maatjies en bo sy God.

Ons is baie keer soos Noempie die pikkewyn.

Ons besef wel nie dat omdat ons sondig, ons weer die ou lewe wat Christus in sy dood vir ons afgelê het, wel weer lewendig maak nie. Hierdie sondes wat genoem word, is meestal van seksuele aard, wat wys op hoe die sondes die wese van die mens indring.

Hoewel die sonde op seksuele gebied ook lei tot afgodsdiens, is dit veral gierigheid, selfsugtigheid, wat daardeur gekarakteriseer word. Waar selfsugtigheid is, daar kom al die ander sondes bymekaar en laat staan God nie meer op die eerste plek nie. Om aan selfsugtigheid toe te gee, beteken in werklikheid om ‘n afgod te dien. Om jouself bo God te stel.

Die sonde bring die oordeel van God omdat dit sy heiligheid en geregtigheid weerspreek. As ‘n gelowige se lewe die sondes van verse 5-9 vertoon, leef hy soos die kinders van die ongehoorsaamheid wat God se gesag en wil verwerp.

Die woorde “maar nou” waarmee vers 8 begin, dui op die nuwe lewenswandel wat teenoor die oue gestel word. En die woord wat vir “laat staan” gebruik word, sinspeel op die dinge wat soos klere uitgetrek kan word.

Dit gaan in vers 8 oor emosies wat op dade uitloop, waarvan “woede” waarskynlik die sterkste is. In wese dui dit op gesindhede wat menslike verhoudings versteur. Dit gaan hier oor die gesindhede van mense. Mense wat vanuit verkeerde gesindhede hulself bo ander plaas en uiteindelik bo God.

Die dag toe Noempie daardie groot vis gesien swem het, het hy geweet die vis swem naby aan die olierige water, maar Noempie het steeds daarin gaan swem agter die vis aan. Hy het geweet hy gaan vuil raak. Hy het geweet hy gaan nie maklik skoon kom nie. Maar wat hy nie geweet het nie, is dat daar ‘n besonderse marina bioloog was wat gewag het vir Noempie om hom skoon te was. Om al die olie van sy vuil tuxedo af te was.

Die uittrek van die ou klere, die ou mens, is eintlik baie meer as die uittrek van ‘n uiterlike kleed; dit is die mens self wat verander van sy ou lewenswandel. Die feit dat Paulus praat van die ou mens “en sy gewoontes” wil alleen sê dat hierdie ou mens homself in sy werke en gewoontes openbaar.

Vers 10 gaan voort en sê: “en leef nou die lewe van die nuwe mens”. Die woord wat vir “nuwe” gebruik word, is gewoonlik net ‘n tydsaanduiding, maar hier het dit ook ‘n kwalitatiewe inhoud. Die “aantrek” is dus die teenoorgestelde van die “uittrek” van die klere. Die proses van vernuwing word beskrywe.

Christus is die Middelaar wat die nuwe lewe, die nuwe klere, skep en ook bring, deurdat Hy aan die kruis gesterf het vir ons sondes. Christus is ook nie alleen die Middelaar nie, maar as die Beeld van God is Hy ook die Middelaar by die HERskepping van die mens.

Die marina bioloog het vir Noempie heeltemal skoon gewas, dat sy tuxedo sommer weer soos nuut gelyk het. Die marina bioloog het nie net vir Noempie skoongewas nie, maar ook al die ander seediere wat vuil was van die olie. Hy het nie onderskeid getref tussen pikkewyn of walrus nie, nie tussen groot of klein nie. Hy het almal wat vuil was, heeltemal skoon gewas.

Daarom omdat daar nuwe mense na die beeld van God leef moet en mag hulle ook nie onderskeid onder mekaar tref nie, omdat God nie onderskeid oor hulle getref het nie. Christus het vir almal se sondes gesterf en daarom moet ons streef om soveel meer na die beeld van Christus te leef. Deur geloof in Christus is gelowiges saamgebind tot ‘n eenheid wat die wêreld se onderskeidinge en skeidinge oorbrug.

Met hierdie opmerkinge wil Paulus nie beweer dat die nasionale, sosiale en rasseverskille opgehef is nie, maar dat dit wel oorbrug en oorwin is. Mense van verskillende herkoms, ras en sosiale stand word deur hulle verbintenis met die een Here tot eenheid in Christus saamgesnoer.

Wanneer Paulus sê: “Christus is alles en in almal.” Wil hy eintlik sê dat Christus, is al wat saak maak. Hy is die finale norm vir al ons verhoudinge. En daarom kan die wonderlike voorbeeld van Christus nie by die self bly nie en moet dit uitkring na die gemeenskap.

Daarom omdat ons die uitverkore volk van God is, wat aan Hom behoort en wie Hy baie liefhet, moet ons die voorbeeld van Christus uitleef. Juis omdat ons God se soekende liefde ondervind het, word van ons geëis om iets van daardie liefde teenoor mekaar te openbaar.

Daarom, omdat Noempie die pikkewyn skoongewas was deur die marina bioloog, moes hy ook ietsie van daardie onvoorwaardelike liefde sonder perke aan sy pikkewyn gemeenskap openbaar.

Omdat ons almal deel is van een liggaam, eis Paulus van ons almal om mekaar onvoorwaardelik in en deur geloof te vergewe, al voel iemand veronreg. Soos die Here ons vergewe het, moet ons ook mekaar vergewe.

Bo dit alles moet ons mekaar liefhê. Weereens, sonder perke, sonder voorwaardes, oor grense, oor nasionaliteite en ook oor kulturele grense. Die liefde vir mekaar staan boweal. Dit is soos die strikdassie van Noempie. Wat sy tuxedo mooi saamvat en laat uitstaan. Die liefde wys vir almal dat Christus heers in jou gesindheid, teenoor jou naaste asook jou vyand.

Hierdie goeie gesindheid van die nuwe lewe, wat deur Christus aan ons gegee is, moet ook op ‘n vredevolle manier geskied. Omdat ons geroep is om as een liggaam in Christus te funksioneer, moet die vrede ons lewens karakteriseer. Dit moet in ons lewens sigbaar wees, die vrede moet beheer uitoefen oor alles wat ons dink en doen. Sodat ons nie sal reageer op ons passies soos Noempie nie. Sodat ons nie in die olierige water sal inspring agter groot aanloklike visse aan nie, maar eerder vanuit selfbeheersing deur die Gees die regte besluite neem.

Paulus sluit af deur sê:: “En wat julle ook al sê of doen, sê en doen dit alles in die Naam van die Here Jesus en dank God die Vader deur Hom.” Hiermee, beklemtoon Paulus dat daar geen plek in jou lewe mag wees waar jy as gelowige nie die Here Jesus moet bely nie.

Noempie die pikkewyn het vir die res van sy lewe al sy pikkewyn maatjies vanuit liefde gehelp, sonder om iets terug te verwag, net soos wat die liefdevolle marina bioloog hom gehelp het deur hom heeltemal skoon te was.

Jou hele lewe moet deurdrenk wees met Christus. Jou lewe moet ‘n lewende getuie wees van Christus wat jou uit genade vrygekoop en skoongewas het van al die sonde. Maak nie saak wat jy ry, waar jy bly en wie jou vriende is nie, die Here Jesus Christus het gekom om vir JOU die nuwe lewe te gee!

Gaan leef daarom in dankbaarheid die NUWE LEWE!

Amen.