Category: nuwe testament

Posted on

Markus 4: God wil weet… Wat is jou naam?

Woensdag 4 Junie

 

God wil weet… Wat is jou naam?

 

Skriflesing: Markus 4:35-5:20

 

Jesus het sopas sy mag getoon deur dat Hy die storm op die see stilgemaak het. In hierdie gedeelte bewys Hy sy almag deurdat Hy die storm in ‘n mensehart ook tot bedaring bring. Hy vra hier ‘n baie persoonlike vraag wat ‘n aaklige toestand aan die lig bring…

 

As ons kyk na hierdie man, dan sien ons sy adres is: Legio, die Kerkhof, Gesara. Verskriklik om aan te dink. ‘n Man vol duiwels, totaal onbeheers, oorgegee aan sy sondige drange en drifte, vol woede, agressie, dwalende, skreeuende tussen die grafte. Ons weet dat hy homself met klippe gekap en beseer het, dat niemand hom kon tem nie. Hy was uitgestoot, mense het hom soos ‘n pes vermy.

 

On sweet ook van hom dat hy vir Jesus bang was, want hy roep uit: “Wat het U met my te doen, Jesus, Seun van God?” Wat ons natuurlik opval is dat hy nie dadelik om redding smeek nie. Hy wil eintlik alleen gelaat wees. Tipies as die bose sy mag oor mense gooi: Hulle wil alleen gelaat wees. Nie die dominee, of ouderling, of diaken moet in die naam van Jesus Christus by hulle kom nie. Die mag van sonde is verskriklik, maar dit is Jesus wat self uit liefde en deernis met hierdie sondaar optree en Hy stel aan hom ‘n baie persoonlike vraag.

 

Wat is jou naam? Die vraag kon  netsowel gewees het, wat is jou toestand? ‘n Baie ontblotende vraag: Wie is jy? Wie is jy ten diepste? Hoe lyk jou hart?

 

Legio was die man se naam. Hy was genoem volgens ooreenstemming met sy aard: Hulle was baie duiwels in hom, Legio. As ons name moes kry volgens ons toestand van ons harte, wat sou ons name gewees het?

 

Annette die skinnertong, Paul die jaloerse, Piet die moordenaar, Ansie die selfsugtige, Ongelowige, Twyfelaar, Fariseer, Moeilikheidmaker, Grootprater…

 

Jesus kom staan voor jou en vra: Wie is jy ten diepste? Wat is jou naam? Antwoord op sy vraag! Nou! Maak jou hart oop! Wanneer laas het Jesus voor jou kom staan? Vir die mens wie  sy hart oopmaak voor Jesus kom daar wonderike woorde, Openbaring 3:20 se: “Kyk, Ek staan by die deur en Ek klop. As iemand my stem hoor en die deur oopmaak sal Ek by hom ingaan en saam met hom ‘n feesmaal hou, en hy saam My. Elkeen wat die oorwinning behaal sal Ek saam met My op die troon laat sit.”

 

Jy is nuutgemaak! Jy het die oorwinning behaal deur die beheer van jou lewe rustig in die hande van Jesus te plaas. Jy leef nie meer nie! Jesus Christus leef in en deur jou! Kyk bietjie na jouself: Kyk met nuwe oe na jouself:

  • Jy het van jou eie troon afgeklim en sit nou rustig by die voete van Jesus. Rustig praat jy met Hom, jy is veilig.
  • Jy het ander, nuwe, sigbare tekens, oorwinnaarsklere gekry. Mense sal nou met die eerste oogopslag kan sien dat j yonder Sy liefdevolle hande deurgegaan het.
  • Jy sal nie meer lee, hol, niksseggende lawaai maak nie, jy sal Jesus se woorde in jou mond he, en jy sal praat.

 

Jesus wil jou ‘n nuwe naam gee, ‘n nuwe identiteit. Wat sal jou naam wees? Hoe sal jy by jou werkers bekendstaan? By die rolbalklub? By jou vriende? Hoe sal jy bekendstaan? Jy sal se: “Ek is nou ‘n nuwe mens. Die oue het verbygegaan, kyk alles het nuut geword.” My naam is: Christen! Jesuskind!

 

Jy kry ‘n nuwe naam, identiteit, ‘n nuwe vriendekring. Jy kom tuis. Hemel kom aarde toe! ‘n Feesmaal saam met die lewende Jesus Christus!

 

Wat is jou naam? Wie is jy ten diepste?

 

Ek het die Here hoor vra: “Wie kan Ek stuur? Wie sal ons boodskapper wees?” Ek het geantwoord: “Hier is ek! Stuur my!” – Jes 6:8

 

Amen.

 

Ons bid nou dat die genade van die Here Jesus Christus, die liefde van God ons Vader, en die gemeenskap van die Heilige Gees met julle sal wees en bly.

 

Amen.

Posted on

Matteus 9: God wil weet… Glo jy dat Ek kan?

Dinsdag 03 Junie

 

God wil weet… Glo jy dat ek kan?

 

Skriflesing: Matt 9:27-31

 

As ons na hierdie gedeelte kyk, dan val drie dinge ons dadelik op;

  • Blindes het ‘n verwagting aangaande Jesus gehad.
  • Hulle het aanhoudend, dringend, en hard geroep.
  • Jesus wys hulle op hulle geloof. Glo julle dat ek kan?

 

As ons dit deur trek na ons situasie vandag… Wat verwag ons van Jesus? Ons verwag dat Hy sal luister as ons praat. Ons verwag dat Hy vir on sons redding bewerk. Ons verwag dat Hy ons sal liefhe. Ons verwag baie van Hom. Die punt is: Ons het sekere verwagtings van Jesus!

 

Maar hoe min verwag ons nie! Baie keer is ons verwagting van Jesus so verskraal. Met ons gaan dit soms soos met ‘n man en vrou met huweliksprobleme, die man verwag van sy vrou om sy klere te was en te stryk, of dit te laat doen, om sy kamer netjies te laat hou en om sy kos vir hom te gee op vasgestelde tye. Die vrou verwag van haar man om geld te gee aan die einde van die maand, om vir haar vervoer te voorsien, ‘n huis te gee, ‘n mate van sekuriteit.

 

Maar. Daar is in so ‘n verhouding geen in diepte kennis nie, geen gehoorsaamheid nie, geen ware liefde nie, bloot net ‘n koue samewerkingsooreenkoms.

 

Daar bestaan tussen ons en Jesus baie keer net ‘n koue samewerkingsooreenkoms. Wat ‘n verskriklike toestand vir Christene om in te wees. Dat Christene se ‘huwelik’ met Jesus Christus so teruggeskaal het dat daar geen warm liefde meer is nie.

 

Is dit met jou vandag die geval? Maak dan soos die blindes. Kom onder die diepte indruk van jou toestand en praat met Hom self! Gaan soek hulp by die Enigste Een wat kan! Wend jou tot Hom! Roep hard en aanhoudend. Maak ‘n appel op Jesus se aandag, sy tyd! Vertel vir Hom van jou geestelike toestand. Bespreek die hele aangeleentheid met Hom. Wys vir Hom waar jy dink die probleme le. Se vir Hom van jou gejaagde lewe, jou gebrek aan tyd, jou posisie in die samelewing, jou doodsheid, jou lewensmoegheid… Se vir Hom vandag nog!

 

Se vir Hom vandag nog!

 

En Hy sal ook vandag vir jou se: “Glo jy dat ek kan? Glo jy regtig dat ek jou kan maak dit wat jy eintlik al lankal is: ‘n Jubelende, liefdevolle, kalme, vredevolle kind van God wat leef en werk onder sy beskermende vlerke?”

 

Glo jy dat ek jou kan nuut maak?

 

Jesus het die blindes op hulle geloof laat fokus. Kyk bietjie na jou eie geloof. Wat glo jy? Onthou: die duiwels glo ook, en hulle sidder van angs! Geloof in Jesus en in Jesus se krag, sy vermoens, dit is wat Hy by jou soek.

 

Die toetsvraag is: Glo jy dat Hy dit kan doen? Jy wat ‘n behoefte het aan Jesus en sy teenwoordigheid in jou lewe. Glo jy dat Jesus ook jou kan verander van ‘n onsiende na ‘n siende? Glo jy dat Hy jou nuut kan maak? Die blindes het gese: “Ja Here!” Geen ‘asse’ of voorwaardes nie. Sterk en beslis se hulle: “Ja Here!”

 

EN TOE HULLE JA SE, TOE…

 

En toe kom die Goddelike aanraking: “Toe raak Hy aan hulle oe en se: Wat julle glo sal gebeur.” Sien, wees die verwagting.

 

Wat jy glo sal gebeur, sal gebeur. Glo dat jy sal kan verander, en jy sal verander. Glo dat jy ‘n sukses is, en jy sal een wees. Glo dat jy iets sal kan regkry, en jy sal dit regkry. Met die Goddelike aanraking.

 

Die toetsvraag bly steeds: Hoeveel geloof het jy in Jesus en Sy vermoens om jou deur ‘n Goddelike aanraking weer ‘n nuwe mens te maak met nuwe moontlikhede, nuwe gesindhede, nuwe geloof, nuwe lewe! ‘n Ander vraag is natuurlik: “Wil jy verander, ‘n nuwe mens word met nuwe moontlikhede, wil jy?”

 

God wil weet… Glo jy dat ek dit kan doen?

 

Amen.

 

Ons bid nou die genade van ons Here Jesus Christus, die liefde van God ons Vader, en die gemeenskap van die Heilige Gees, met ons sal wees.

 

Amen.

Posted on

Galasiërs 6: Die gelowige se verantwoordelikheid teenoor sy medemens

In die eerste ses verse van hierdie hoofstuk fokus Paulus op die gelowige se verantwoordelikheid teenoor sy medemens – ons moet mekaar se laste dra. Om getrou aan onsself en die evangelie te wees, moet ons bereid wees om goed te doen aan ander mense. Dit mag nie net vir die gelowige oor goed lyk godsdiens gaan nie, maar dit moet oor daadwerklike toewyding aan God en ons medemens gaan. Ook hulle wat in die een of ander sonde verval het, moet in ‘n gees van sagmoedigheid reggehelp word. Die manier waarop ons dit doen, is belangrik. Doen dit op so ‘n manier soos jy graag sou wou hê iemand jou met jou las moet help!

Baie keer dink ‘n mens jy kan nie iemand anders se las dra nie, want jy self gaan gebuk onder ‘n swaar las. Werk dit regtig so? Maak jou las dit vir jou onmoontlik om iemand anders te help?

In hierdie opsig dink ek altyd terug aan my kinderdae toe ek ‘n swaar emmer water vir my pa moes aandra. Ek het skeef-skeef aangesukkel. Die emmer het kort-kort teen my knie gekap en ek het water gemors. Ek was ongebalanseerd. Ek het soms van die water uitgegooi om die emmer ligter te maak, maar dit het ook nie juis gehelp nie.

Al wat regtig gehelp het, was om nog ‘n emmer water op te tel en die twee emmers op een slag te dra. Op dié manier was jy meer gebalanseerd, het jy baie makliker geloop en niks water gemors nie.

In elkeen se lewe gebeur dit soms dat die laste van die lewe net aan die een kant van die weegskaal ophoop. Dit trek ‘n mens van balans af. Maar net soos die emmer water, help dit nie om die oortollige gewig aan die een kant weg te neem nie. Baie keer kan jy nie. Dit is beter om nog laste op die ander kant van die weegskaal te plaas. Dan raak jou lewe weer gebalanseerd. Deur met ander woorde die gewig te verdubbel, het jy jou las ‘ligter’ gemaak.

Hoe dikwels dra ek en jy ons nie dood aan ons eie laste nie? Loop ons nie soms skeef onder ons kruis, ons verdriet, ons teleurstellings en krisisse nie? En dit maak dat ons soms balans verloor. Hoe kan ons hierdie laste ligter maak of balanseer? Deur die laste van ons vriende of die mense rondom ons te dra. Deur iets vir iemand rondom jou te beteken. As jou kruis jou begin skeef trek, tel jou medemens se kruis ook op en so sal jy perspektief kry en verligting ervaar.

Baie keer wil ons ook nie iemand se las dra nie, want ons sê so gou die spesifieke persoon het self  die probleem oor hom of haar gebring. Ons moet versigtig wees om so te redeneer. In die storie van die barmhartige Samaritaan vertel Jesus van ‘n man wat daardie uiters gevaarlike pad tussen Jerusalem en Jerigo gestap het. As daar een man was wat moes geweet het hy gaan aangeval word, is dit hy. Die priester en Leviet het verbygestap, maar ‘n Samaritaan het hom jammer gekry en gehelp. Hy het nie die man verwyt vir die dom ding wat hy gedoen het en hom daarom aan sy ellende oorgelaat nie, maar, so vertel Jesus self, hy het hom onvoorwaardelik gehelp en so sy las op hom geneem.

In verse sewe tot tien vermaan Paulus die gelowiges om goed te doen aan mede-gelowiges maar ook aan nie-gelowiges (vergelyk ook 1 Tes 5:15). Daar is soveel bewyse van hoe die vroeë Christene verantwoordelikheid geneem het vir die fisiese nood en behoeftes van mekaar (Hand 2:44-45; 4:32-35; 1 Tim 5:8; Jak 1:27). Belangrik om te onthou, is dat hierdie verantwoordelikheid teenoor alle mense, dus ook teenoor nie-gelowiges geld (Rom 12:20; Gal 5:14).

Moderne navorsers soos Meeks, Malherbe en Theissen het antwoorde gesoek op die vraag waarom die vroeë Christendom so geweldig vinnig en ver versprei het. Hulle het uitgevind dat kwessies soos armoede aangespreek is. Die vroeë Christene het ook uitnodigings gerig aan mense op die buiterand van die samelewing, vervreemdes het aandag ontvang en klasse ongelykheid is sover as moontlik uit die weg geruim. Uit die navorsing van hierdie geleerdes is dit duidelik dat die vroeë Christendom die mees dinamiese alternatief op ‘n sisteem van ekonomiese onreg was!

Waar staan ons in terme van Paulus se vermaning om goed te doen en ander se laste te dra? Ek lees onlangs hoedat mense uit ‘n bepaalde gebied in een van ons groot stede weggetrek het. ‘n Nuwe bevolking het daar ingetrek. Drie tradisioneel Afrikaanse gemeentes het toegemaak. Van die kerkgeboue is verkoop en as Moslem tempels ingerig. Daar is agteruitgang. Sypaadjies lyk onversorg, daar is gate in die pad, straatkinders is oral te sien, daar is volop bedelaars, misdaad het toegeneem, ensovoorts.

Die interessante is dat te midde van hierdie negatiewe situasie daar ‘n bloeiende Baptiste gemeentetjie is. Hulle het aangepas by die veranderende omstandighede. Op hulle gronde is daar ‘n bouery. ‘n Splinternuwe saal waar straatkinders skoolonderrig ontvang, het tot stand gekom. Vrydagaande word daar byeenkomste gehou vir jongmense waar hulle kos vir hulle mae en siele kry. Besighede se beursies het begin oopgaan, want hierdie gelowiges het werklik ander mense se laste begin dra. Hulle het iets gesnap van die feit dat hulle nie onder die wet van Moses staan nie, maar onder die wet van Christus. En dit beteken om Hom te vergestalt en gevolglik deernis aan ander mense te betoon!

Paulus herinner ons dan ook daaraan dat ons sal oes dit wat ons saai. Ons kan God nie mislei nie. Hy sal ons volgens ons dade oordeel. As ons saai in die land van selfsug, sal ons die dood oes (Rom 8:6,13; Ef 4:22-24; 2 Pet 2:12). As ons saai op die land van Gods Gees, sal ons die lewe oes. Ons moet aan onsself en ons belange sterf sodat Christus in ons gestalte kan kry. Soos Christus sy lewe vir die mens afgelê het, so moet ons ook vir ons medemens leef.

Paulus moedig ons ook aan om nie moeg te word om goed te doen nie (sien ook 2 Tes 3:13; 2 Kor 4:1,16). Dit herinner sterk aan Jesus se storie in verband met die laaste oordeel (Mat 25:31-46). Hierin gaan dit oor eenvoudige alledaagse dade van goedhartigheid wat ons moet doen, soos byvoorbeeld om kos, water, klere en huisvesting te gee aan dié wat dit nodig het. Maar dit wil lyk of dit juis hierdie ooglopende dinge is waarmee ons soms so sukkel. Miskien is dit die rede waarom Christus daarna verwys het.

Kom ons hou gevolglik aan om goed te doen. Dit is nie altyd maklik om ander se laste saam met jou eie te dra nie. Dit vra opoffering en is dikwels baie dreinerend, maar dit is wat Christus van ons vra. Terwyl ons nog tyd oor het, moet ons elke geleentheid aangryp om goed te doen aan almal wat ons pad kruis. Ons moet ons hart en ons hande vir almal oopmaak.