Category: nuwe testament

Posted on

Matteus 24: Om meer en meer soos Jesus te lewe

Om aandag te gee aan die hier en nou is een van die hoof temas van die Advent tyd. Met die volgende paar vrae wil ek graag ons gedagtes prikkel om bewus te raak van waar ons met wat besig was, is en sal wees. Kies een van die volgende vyf vrae om oor te dink:

 

–           Hoe sal jy liefde gee en neem in verhouding met die mense naaste aan jou?

–           Hoe sal jou interaksies met mense aanleiding gee tot heilige oomblikke?

–           Hoe sal jy leer van die mense wat die minste soos jy is?

–           Hoe sal jy jou sintuie aanwakker om die goeie en die vrede raak te sien waarmee die Here besig is?

–           Hoe kan jy wakker word in jouself, jou liggaam, siel en gees?

 

Hoe sal so ‘n bewussyn van die mense die naaste aan jou, die interaksies met vreemdelinge, die mense die minste soos jy, God, en jouself, bepaal hoe jy jou tyd spandeer?

 

Luister, kyk, dink oor hoe jy jou tyd spandeer.

 

Daar word vir ons vertel dat met Noag se sondvloed het die mense geëet, gedrink en getrou en soos normaal aangegaan met hul lewens. Dat daar spesifiek vertel word van dat hulle getrou is om te wys dat die mense verwag het dat die toekoms vanselfsprekend daar sal wees.

 

Terwyl ons besig sal wees met ons alledaagse dinge, eet, drink, trou sal die Here se koms (parousia) skielik gebeur. Van die 24 keer wat die Griekse term parousia in die Nuwe Testament voorkom, kom dit viermaal in die Matteusevangelie voor (24:3, 27, 37, 39) al vier keer in Matteus 24. Dit kom nie in enige van die ander evangelies voor nie. Parousia is ‘n antieke Griekse woord wat as “teenwoordigheid”, “aankoms” of “amptelike besoek” vertaal kan word.

 

Die teenwoordigheid van die Here vind op alle terreine van ons lewens plaas. In al die voorbeelde wat Matteus gebruik is mense besig met alledaagse dinge.

Verbeel jou helder engele verskyn terwyl jy besig is om in die ry by Spar te staan. Verbeel jou helder engele verskyn terwyl jy besig is om voor die TV te lê. Verbeel jou helder engele verskyn terwyl jy besig is om om te wonder hoeveel en van wat jy moet plant vir volgende jaar. Verbeel jou helder engele verskyn terwyl jy op jou selfoon scroll, double tap en like.

 

Dink jy die Here sal van dit hou waarmee jy besig is? Dink jy, jy sal graag met dit wil besig wees terwyl die Here aan jou verskyn?

 

Om waaksaam te wees beteken om met afwagting te lewe. Hier is Matteus word van waaksaamheid te midde van die alledaagse lewe gepraat. Die gelykenis van die dief in die nag wil vir ons sê dat ons wat onsself Christus se volgelinge noem in ‘n konstante status van afwagting moet leef. As ‘n huiseienaar gereed is en wag, sal hy nie onkant gevang word deur die dief wat inbreek nie.

 

Wat my laat wonder oor hierdie gedeelte is twee dinge:

–           Hoe wag ‘n mens?

–           Hoekom moet ons in afwagting lewe?

 

En soos ek wonder, dink ek dat hierdie twee vrae se antwoorde naby aan mekaar is.

 

Matteus help ons om verder in die toekoms in te kyk as waaraan ons gewoond is. Hy help ons om die teenwoordige Here in ons midde – waar ons leef en werk, waar ons eet, drink en trou – raak te sien. Hy help ons om in die hier en nou met hoop vir die toekoms te lewe. Matteus help ons droom, maar hy help ons nie om in ons slaap te droom nie, Matteus maak van ons dagdromers.

 

Matteus help met fokus, op die hier en nou. Ons lewe in ‘n tyd van slim horlosies en ons tel tyd in nanosekondes. Wanneer kinders gebore word, dink ons al aan hulle naskoolse opleiding, beroepe en troues. Wanneer ons begin werk, begin ons spaar en voorbereidings tref vir ons aftrede. Ons tyd het vloeibaar geword. Ons kan baie maklik die huidige, die onmiddellike, die teenswoordige, die hier en nou, mis. Ons moet leer om in die hede en oop vir die oomblik te leef. Híér waar Jesus nóú teenwoordig ís.

 

Die geleerde Karl Barth sê ons moet leer om tussen die tye te leef, wat dalk ‘n antwoord in die rigting is van ‘hoe wag ‘n mens’. Terwyl ons wag moet ons terug kyk en onthou van hoe die Here ons in die verlede gered en gehelp het, oor geslagte heen, van Noag en Job, na die aardbewing, deur die leë damme, tot vandag toe.

 

Terwyl ons wag moet ons vorentoe kyk met die verwagting van die Here wat teenwoordig is. Dit is ‘n massiewe gedagte om in gedagte te hou. Dit verander alles wat ‘n mens doen. Om te dink dat die Here, nou, hier, teenwoordig is. Hy is hier! Immanuel, God met ons! Sal ons doen wat ons doen as ons leef met so ‘n bewussyn? Sal ons vroeg oggend al in Checkers Hyper of Game se rye gaan staan om daardie uitgesoekte televisie op uitverkoping te koop? Of sal ons eerder vroeg oggend help om die haweloses kos te gee?

 

Dit is presies waartoe Adventstyd ons uitnooi: om terug te kyk oor die jaar wat verby is, en ook verder in die verlede in. Om te kyk na wat ons gedoen het. Het ons werklik ‘n verskil in die gemeenskap gemaak, of het ons net aan ons eie koninkryk gebou? Advent tyd roep ons ook om vorentoe te kyk en God vandag, more en in die nuwe jaar te sien. Om met hoop te kyk na die wat naby aan ons is, om met hoop te kyk na die wat nie soos ons is nie, en om met hoop na onsself te kyk. God was nog al die jare by ons, Hy is by ons, en Hy belowe dat Hy by ons sal wees.

 

Elke dag en geleentheid moet aangegryp word. Daarom moet ons onsself voortdurend afvra of ons leef soos wat Christus dit wil hê? Vertrou ons Hóm alleen? Fokus ons op God en sy koninkryk, of het ons weereens met ons eie koninkryk behep geraak?

 

Sien, die hoekom gaan die hoe vraag voor. Ons moet in afwagting van God se teenwoordigheid leef want dit bring hoop. Dit maak dat ons ‘n swart en wit foto kan inkleur. Dit maak dat ons die gordyne kan ooptrek en die son sien opkom. Dit maak dat ons die sin van die lewe in mekaar eerder as in dinge vind.

 

En hoe vind ons die inkleurpotlode, die son en mekaar? Deur in die alledaagse in afwagting te leef om die Here raak te sien in die klein dingetjies. Hy het sy Gees gestuur om ons te begelei deur die lewe, dit vra egter van ons om in ‘n Goddelike bewussyn van die oomblik te leef.

 

Hoekom moet ons wag?

Hoe moet ons wag?

 

Terwyl ons tussen die tye leef, vertrou en hoop ons dat dit wat God reeds in ons begin het en sal voortsit, ons sal transformeer om meer en meer soos Jesus te lewe.

Posted on

Lukas 21: Die Here is met jou, in jou tyd van gebrokenheid

Hierdie week het dinge gebeur wat nie net die wêreld geskud het nie, maar Suid-Afrika ook.

 

Maandag sou Julias Malema in Newcastle se magistraatshof verskyn op aanklagte dat hy die wet op oproerige byeenkomste verbreek het. Hy het vir mense aangespoor om die wet te oortree en oop stukke grond in besit te neem.

 

Ons almal het Dinsdag op sosiale media gesien hoe daar voorspel was dat Hillary Clinton die volgende president van die Verenigde State van Amerika gaan word, en toe word die teendeel deur die minderheid besluit. Ja, die minderheid, 59,938,290 stemme vir Hillary Clinton en 59,704,886 stemme vir Donald Trump, dit is hoe die Amerikaanse demokratiese stelsel werk. Donald Trump sal nou in Januarie maand sy plek in die Withuis inneem.

 

Woensdag laatmiddag het die storms begin woed. In Gauteng is baie mense deur vloede seergemaak. Motors is meegesleur. Dakke is afgewaai, besighede en huise is oorstroom. Mense is vermis.

 

Te midde van die Gautengse reën is die grootskaalse verdeeldheid in die NGK ook bevestig. Donderdag oggend word ds. Nelis Janse van Rensburg wakker en vertel aan Conette le Roux van eKerkbode: “Ek het gisteraand sleg geslaap. Ek het die hele nag gebid. Ons besluit vandag oor meer as selfdegeslagverhoudings. Ons besluit of meer of minder mense deel gaan wees van ons kerk.” Later die dag lui die opskrif van nog ‘n artikel van eKerkbode: “NG Kerk sê nee vir gay-verhoudings.”

 

Die Demokratiese Alliansie het Donderdag middag ‘n mosie van wantroue in die president, mnr. Jacob Zuma, in die parliament laat aanhoor en stem. Die mosie was verwerp. Die African National Congress se lede was nie bereid om op te staan en teen mnr. Zuma in te gaan nie, al wys die onlangs gepubliseerde dokumente oor staatskaping deur die voormalige onafhanklike beskermer Thuli Madonsela die teendeel uit.

 

Vrydag oggend is Leonard Cohan op die ouderdom van 82 oorlede. Ons ken hom vir sy liedjie “Halleluja” waar hy sing:

 

…And even though

It all went wrong

I’ll stand before the Lord of Song

With nothing on my tongue but Hallelujah…

 

…And even though it all went wrong…

 

Terwyl die hele volk na Jesus luister, sê Hy vir sy dissipels: “Pas op vir die skrifgeleerdes, wat graag met hulle deftige klere aan rondstap.” Jesus het rondgekyk en die rykes hulle gawes in die offergawekis sien gooi. Hy sien toe ook ‘n arm weduwee twee klein muntstukkies daar ingooi. Toe sommige oor die tempel praat, oor die pragtige klippe en gewyde geskenke waarmee dit versier was, sê Jesus: “Alles wat julle sien, alles sal afgebreek word.”

 

Oomblikke gelede het die gelowige vrou, beide weduwee en arm, haar hele lewe in die tempel se kissie gegooi. En nou kyk van die dissipels rondom Jesus op en praat oor hoe mooi die tempel is. Jesus sê daarop, alles wat julle sien sal afgebreek word. Die tempel sal afgebreek word.

 

Verbeel jou vir ‘n oomblik, alles wat bekend tot jou is word afgebreek. Jou grond word van jou onteien, jou regering erken nie jou grondwetlike regte nie, jou huis se dak word in ‘n rukwind afgepluk, die water stroom in, jou kerk toon verdeeldheid, juis daar waar na eenheid gestreef word, jou president kan nie vertrou word nie, en op dit alles sterf jou gunsteling liedjieboer.

 

Jesus is besig om met sy dissipels te praat en hulle gereed te maak op die moeilike tye wat wag. Terwyl Jesus met hulle praat luister die volk na die raad wat Hy hulle gee. Jesus se raad lei tot vrae oor wanneer hierdie vernietiging sal gebeur, en wat die tekens daarvan sal wees.

 

Die tempel wat Herodus herbou en laat groter maak het was so groot dat 400 000 mense saam daar kon aanbid. Dit is 8x die grootte van Nuweland. So groot was die tempel, en Jesus profeteer dat dit in rommelhope gaan lê. ‘n Palestynse Jood sou nêrens ‘n ander gebou soos die tempel in hulle leeftyd sien nie. Dat dit afgebreek sou kon word, was vir hulle ondenkbaar.

 

Verder sê Hy vir hulle: “Die een nasie sal teen die ander te staan kom en die een koninkryk teen die ander. Daar sal groot aardbewings wees; hongersnode en epidemies sal op baie plekke voorkom. Daar sal skrikwekkende dinge wees en groot tekens van die hemel af.

 

Maar nog voor dit alles gebeur gaan ons ‘n moeilike lewe hê. Ons gaan ‘n moeilike lewe hê, ons sal ‘n moeilike lewe hê ter wille van sy Naam. Hierdie gedagte is die enigste gedagte wat herhaal in die gedeelte, wat vir ons sê dat dit belangrik is. Hoe ons reageer ter wille van sy Naam is belangrik. Die getuienis wat ons van die Een waaraan ons behoort uitdra is belangrik. Ons familienaam is belangrik. Ons Christennaam is belangrik.

 

Jesus het nooit belowe dat dit sal maklik wees om Hom te volg nie. Die hoop waarvan Jesus in hierdie Skrifgedeelte getuig, is nie ‘n oppervlakkige ontkenning van stryd, pyn en wroeging nie. Ons gaan wroeg, ons gaan pyn ervaar. Dit is alles deel van die werklikheid van die lewe. Ja, hier sê Jesus dit hard en duidelik vir sy dissipels terwyl die hele volk inluister na hulle gesprek; stryd, pyn en wroeging is deel van die lewe.

 

Die profete van die Ou Testament het immers gesê dat verwoesting, pyn en lyding juis die plek is waar God se redding na vore kom. In Lukas sluit Jesus by die profete aan en pas dit toe op die konkrete werklikheid van die vroeë Christene. Maar dan sê Jesus in vers 13 ietsie ekstra: “Hierdie stryd, pyn en verwoesting sal vir julle ‘n geleentheid bied om te getuig, en julle volharding sal julle red.”

 

Hy sal vir ons die woorde en wysheid gee wat ons teenstanders nie kan weerstaan nie. Daar sal selfs nie eens ‘n haar van ons koppe af val nie.

 

David Livingstone, die legendariese sendeling in Afrika het gebid: “Lord, send me anywhere, only go with me. Lay any burden on me, only sustain me.” In hierdie gebed getuig Livingstone van sy afhanklikheid van die Here. Dit is die belofte wat Jesus aan ons maak, in die midde van die profetiese waarskuwings van pyn en leiding wat op ons wat Jesus se volgelinge is wag, sal Hy met ons wees. Immanuel. Hy sal ons onderhou, Hy sal woorde en wysheid gee in moeilike situasies, Hy sal sy Gees vir ons stuur sodat ons sal kan volhard in ons geloofsreis.

 

Vir sommige lê lewens krisisse nog in die toekoms. Vir ander het die lewens krisis reeds begin spoel. In hierdie teksgedeelte wil die Here vandag vir ons sê dat maak nie saak wat ons krisisse is nie, Hy sal met ons deur dit wees. Hy sal ons die woorde en die wysheid gee om van die geleentheid gebruik te maak om ter wille van sy Naam van Hom te getuig.

 

Leonard Cohen sing in sy liedjie Anthem:

 

Ring the bells that still can ring

Forget your perfect offering

There is a crack in everything

That’s how the light gets in.

 

Al is jou klank hoe gebroke en hoe vals kan jy steeds die woorde en wysheid van God laat hoor, en die Here sal ook, in jou tyd van gebrokenheid, na jou luister.

 

Amen.

Posted on

1 Timoteus 6: Vlug van alle begeertes wat tot sonde lei

Paulus is `n ou man in die tronk en nou skryf hy vir die jong Timoteus. Dit is nou Paulus se laaste woorde aan die jonge Timoteus.

 

Skriflesing:  1 Timoteus 6:11-21   Teksvers:  1 Timoteus 6:12

 

Paulus sê in vers 11: “Maar jy, man van God …” Paulus praat dus met `n gelowige. `n Mens kan dink dat Paulus hier vir hom sou sê: “Storm, ou maat, veg, baklei en onthou alle krag is tot jou beskikking.” Maar dit is nie die eerste ding wat Paulus sê nie. Nee, hy sê vir Timoteus in vers 11: “Jy moet van dié dinge af wegvlug.”

 

Vlug:  As hy sê jy moet van hierdie dinge af wegvlug, van watter dinge praat hy dan? Vers 3 – valse leer;  vers 4 – twisvrae en stry oor woorde, afguns, beledigings en verdagmakery; vers 5 – moenie godsdiens van geld maak nie. Kortom: “Vlug weg van enige versoeking af.”

 

Andrew Fuller skryf dat die beste manier waarop die Christen vir die sonde kan wegvlug, is deur die “Opposite principle”. Hy verduidelik dit so: As jy vuur wil doodmaak, kan jy dit met jou hande probeer doen, maar jy gaan jou arms stompies toe brand. Hy sê, gebruik liewers die “Opposite principle” en gebruik water. As jy vuilgoed in jou tuin wil wen, kan jy jou hande eelte en knoppe werk en dit gaan dalk vir ’n ruk werk of jy kan die bedding toe plant met goeie plante en dan word die onkruid minder. Net so met sonde – jy kan dit op jou eie krag probeer oorwin deur jou aanmekaar daaraan bloot te stel of jy kan ander goeie goed beoefen in die plek daarvan.

 

Jesus voel so sterk hieroor dat Hy by geleentheid sê: “As jou oog jou laat struikel, ruk hom uit. Beter om met een oog in die hemel te kom as met twee oë in die hel. Kap jou hand af as jy struikel, beter met een hand in hemel as twee in hel.”

 

Iemand het eendag gesê: “Dapperheid is nie om te veg tot die dood toe nie. Dapperheid is om die balans te ken tussen veg en vlug. Vlug nou want dan kan jy kans kry om later weer te veg en om dan selfs beter planne te beraam om die vyand uit te oorlê.”

 

Dit werk in die geloof ook so. Paulus sê dat dit nie slim is om betrokke te raak by die versoekings en dit dan te probeer oorwin. Nee, vlug en word eers weer sterk om teenstand te kan bied. In vers 20 sê hy dit weer, anders: “Vermy die dinge, anders kan jy sterf.”

 

Veg: Die tweede ding wat Paulus vir Timoteus sê, is om te veg. Die nuwe Afrikaanse Vertaling het die Grieks in vers 12 vertaal met: “In die goeie wedloop van die geloof moet jy al jou kragte inspan en die ewige lewe as prys behaal.” Mens kan die vers ook vertaal met: “Jy moet met al jou krag veg in die goeie stryd van die geloof.”

 

Paulus sê dus vir Timoteus om te veg. In vers 12b sê Paulus vir Timoteus: “Daartoe het God jou geroep.”  Dit is dus nie sommer `n mak ding dié nie. Dit is nie een of ander mensgemaakte idee nie. Nee, dit is God wat jou daartoe geroep het, om te veg. Die Duitse teoloog Dietrich Bonhoeffer het gesê wat Paulus jare gelede al gesê het: “Wanneer God jou roep, dan roep Hy jou om te kom sterf.”

 

Oorlogvoering het `n wetenskap geword. Daar is `n magdom dinge wat jy moet onthou en aan dink tydens `n oorlog. Daar is minstens drie aspekte van oorlogvoering wat belangrik is: (a)  leer jou vyand ken; (b)  beraam jou planne en oefen dit en  (c) ken jou eie wapens goed.

 

Wie is ons vyand? 1 Petrus 5:8 sê: “Julle vyand, die duiwel, loop rond soos `n brullende leeu op soek na iemand om te verslind.” Dit is skrikwekkend hoe baie soldate gedurende oorlogvoering sneuwel as gevolg van die sogenaamde “friendly fire”. Dit beteken dat die mense hulle eie mense per ongeluk doodskiet.

 

Die tragedie is dat dieselfde verskynsel ook in die kerk voorkom. Paulus sê in Galasiërs 5:15: “Julle byt en verskeur mekaar; pas op dat julle mekaar nie later heeltemal verslind nie.” Ons is net baie gesofistikeerd – ons gebruik “Bible bullets” en dan skiet ons mekaar morsdood. Ek het `n beter versie as jy en so “skiet” ons mekaar.

 

Timoteus veg.  Daar is ongelukkig iets soos “friendly fire”. Baklei tot die einde toe want dit is `n lewensfeit: Elke paradys het ’n slang.

 

Jy moet oefen en planne beraam. Wat ook al die strategie, jy moet oefen. Hier het die Here vir ons wonderlike beloftes gegee. In 2 Samuel 22:35 sê God vir Israel dat Hy hulle persoonlik sal afrig en help: “Hy leer my hande om oorlog te maak, my arms om selfs die stramste boog te span.” Openbaring 12:11 sê: “Die kinders van die Here het nie hulle lewens so liefgehad dat hulle onwillig was om vir Hom te sterwe nie.”

 

Jy moet jou wapens baie goed ken. Die derde ding van `n soldaat is dat hy sy eie wapens ken. Die kerk, kinders van God: het twee wapens. Die Woord van die Here en gebed. Dit klink darem lekker “boring”; Bybel lees en bid.

 

In die fliek “Karate Kid” vra Daniel dat Mister Miagi om vir hom karate moet leer. Dan sê Miagi hy moet die heining verf, op en af. Nadat hy daarmee klaar was, moes hy drie ou kar wrakke politoer – heen en weer.  Dit het hom letterlike dae geneem en hy het moedeloos geraak. Wat help dit? Dit leer hom niks van karate nie. Waarop Mister Miagi so `n hou na hom mik en hy dit met die vryfbeweging afkeer. Toe Miagi na hom skop, keer hy dit met die ander vryfbeweging af. Daniel het toe geleer dat as jy `n goeie vegter wil wees jy somtyds die “boring” goed oor en oor moet doen, want juis daarin lê jou krag en oorwinning.

 

Is dit nie dalk die rede hoekom die kerk dag na dag aangekla word dat ons nie `n verskil kan maak in die wêreld nie? Bybel lees en bid het vir ons net eenvoudig te vervelig geraak. Ons soek ligte, musiek en net die beste sprekers. Maar juis daarin lê ons krag.

 

So baie hoor ek mense sê: “Ons moet leef soos die Bybel vra.” Natuurlik, maar daar is mense wat bomme plant en sê hulle leef volgens Bybelse riglyne. Wat beteken dit as jy sê jy leef volgens die Bybelse riglyne? Ek het `n skitterende opmerking gelees.  Die persoon skryf: “It is safe to say that a Biblical view is one that makes you love Jesus, one that makes you soft on people, but hard on sin in your own life.”

 

Is dit waar van ons as gemeente? Kan ek dit van myself en van my mense sê? Hulle is lief vir Jesus. Hulle is sag met mense en hulle is hard met die sonde in hulle eie lewens?

 

Volg: Paulus sê vlug en veg. Die laaste ding wat hy sê, is om te volg. Dit is eintlik ook heel logies. Geen soldaat veg sonder `n doel nie. Daar is iets of iemand waarvoor hy of sy veg. As `n soldaat nie weet vir wie, of vir wat hy of sy veg nie, is hulle bloot misdadigers.

Vers 15-16 sê: “Daarvoor sorg God, die goeie en enigste Heerser, die Koning van die konings en die Here van die heersers. Hy alleen besit onsterflikheid; Hy woon in ontoeganklike lig. Geen mens het Hom gesien of kan Hom sien nie. Aan Hom kom toe eer en ewige mag!”

 

Dit is skrikwekkend wat Tony Compolo vertel. Hy was by geleentheid in die Weste om te preek. Hy het daar prentjies van Jesus gesien en gevra: “Hoe lyk die Westerse Jesus?” Lang blonde hare en blou oë, `n tipiese Westerse mens. Hy is toe China toe om daar te gaan preek en was uiters verras. Hy het gevra: “En hoe lyk die Chinese se voorstelling van Jesus? Kan jy jouself `n “Chinese Jesus” voorstel? Hy maak dan die opmerking: “Dit gebeur so maklik dat ons Jesus definieer en ons definisie van Hom begin aanbied vir die waarheid.”

 

Ons aanbid nie die definisie wat ons van Jesus gemaak het nie, maar die Jesus van wie die Bybel getuig.  Wie is dit? Die een wat vra: “Kom neem jou kruis op en volg my.” Die een wat sê: “As jy jou lewe vir jouself wil hou, sal jy dit verloor.”

 

Donald Wildmon skryf: “I want no part of the Christian message which does not call me to involvement, requires of me no sacrifice, takes from me no comfort, and requires of me less than the best I have to give. The duty of a Christian is to be faithful, not popular or successful.”

 

Paulus sê vir Timoteus dat ons dié God moet volg. Is ons bereid om hierdie God te volg wat ons so liefgehad het dat Hy sy Seun gestuur het om in ons plek swaar te dra sodat ons sonder las kan rondloop. Is ons werklik bereid om ons lewe aan Hom toe te wy?

 

As ek hierdie stryd waartoe God ons roep reg verstaan, dan is dit so dat dit nie altyd net lekker gaan wees nie, en dat dit ook nie sonder lewensverlies gaan wees nie. Maar daar kom `n tyd van vreugde. Vers 14 sê dat God weer kom. Ons gaan die oorwinnaarskroon ontvang om ewig by God te wees. In Jesaja 54:17 kry ons die belofte: “Geen wapen wat gesmee word om jou aan te val, sal iets uitrig nie; elkeen wat vals teen jou getuig, sal gestraf word. Dit is hoe Ek, die Here, vir my dienaars sorg.”

 

Paulus sê vir die jong Timoteus: “Dit is die moeite werd – vlug vanaf alle begeertes wat tot die sonde lei, veg die sonde met alles in jou en volg My met jou hele lewe, die Koning van die Konings. Ek kom as oorwinnaar op die wit perd. Weet die oorwinning is reeds bekend – ons gaan saam wees”. Kom ons vlug weg van die sonde, kom ons veg die goeie stryd van die geloof en kom ons volg die Koning van die Konings.

 

Amen.