Tag: lewe

Posted on

Psalm 119

Wanneer laas het jy Psalm 119 gelees?

Ek het dit vir ‘n hele tyd vermy omdat ek onder die indruk was dat dit te lank is om in een sit deur te lees. Ek was verkeerd. Dit lees soos ‘n brander wat oor en oor spoel, dieselfde water wat dieselfde boodskap wil bring. Rig jou lewe in volgens die voorskrifte wat die Here vir jou gee, wandel in Sy woord, en jy sal ‘n gelukkige lewe geniet.

Hierdie boodskap is egter nie so maklik soos wat dit voorkom nie. Oor en oor herhaal die digter dat dit soms moeilik is om by die Woord te hou terwyl sy vyande besig is om hom te verlei en te mislei om ander paaie te volg. Weer en weer bely die digter dan dat hy nie anders kan as om in die Woord van die Here skuiling te vind nie. Deur die Woord te bestudeer vind hy vrede, vreugde, en rus van sy vyande, deur sy lewe in lyn met die wet te plaas is hy veilig, want hy weet dat die Woord van die Here altyd sal vas staan.

Hierdie standvastigheid waarvan Psalm 119 getuig is pragtig omdat ons weer en weer sien dat die Skrif nie net sommer nog ‘n storie is nie, maar ‘n boek, ‘n heilige boek, wat deur jare en jare bly staan het. Dit het nie verdwyn tussen die magdom bestsellers en die digitale stroom nie, nee, dit is steeds die prominente Skrif wat dit nog al die jare was.

Hierdie gedeelte het my vanoggend geraak omdat ek altyd opgesien het na die groot en ontsaglike lang Psalm 119, maar toe is dit nie so lang storie nie. Eintlik ‘n baie mooi herhaling van dieselfde boodskap oor en oor. Leef in verhouding met God, dit kry jy reg deur aan Sy bepalinge getrou te wees, en jy ken Sy bepalinge deur die Woord te bestudeer. Doen dit en jy sal in harmonie met God se skeppingsdoel vir jou lewe leef.

Posted on

verbeeldingsaktivis

Vanoggend sit ek en dink, en heel uit die blou kom die gedagte na my toe. Die mens is mens, omdat hy die vermoe het om te kan dink, en nie net te dink in die sin van die mooi planne beraam om die beste resultate die vinnigste te kan kry nie, nee. Die mens is anders omdat die mens nie deur konkrete trail-error voute hoef te leer nie, maar het ‘n verbeelding gekry om daardie voute te maak.

Die verbeelding onderskei die mens, dink ek, van alle ander bekende wesens, in die sin dat die verbeelding dien as ‘n denkbeeldige sandput waar planne reeds uitgespeel kan word sonder om enige konkrete vorm daaraan te gee. In die verbeelding kan die kok homself indink hoe die spesifieke dis gaan proe as hy sekere bestandele saamvoeg, die predikant kan rofweg vastel hoe sy gehoor gaan reageer op die boodskap wat hy wil bring, die verbeelding maak ons as mens anders.

Party se abstrakte vermoens is wel beter ontwikkel as ander, of dalk is party se vertolking van verbeelding beter, hoe om daardie abstraksie te konkretiseer.

In my huidige studies werk ek heelwat op die digitale wereld. Ek het nou gewonder of die digitale wereld nie moontlik die rol van verbeelding begin inneem nie? Waar die digitale die verbeelding word, waar scenarios nou in algoritmes ingevoer en uitgespoeg word, waar instrumente saamgevoeg word om te luister hoe dit lewendig gaan klink.

Of hierdie digitale verbeelding ‘n gevaar of geleentheid is, is ek nog nie seker nie, moontlik albei, soos alles maar is. Ek wonder net of dit nie moontlik mense dommer, stomper, stiller, luier, maak nie, omdat die rekenaars nou al die werk doen wat die mens voorheen gedoen het. Wat gaan oorbly vir die mens om daadwerklik te doen? Wat gaan die mens op die einde die mens maak?

Vrye wil? Google is klaar besig om jou voorkeure aan te leer en jou voorstelle te gee in lyn met jou voorkeure, jy kies dan immers wat vir jou voorgese word. Hoe gaan die mens nog werklik lewe? Lewe in ‘n selfstandige vorm, nie afhanklik van tegnologie nie, waar verbeelding nog seevier bo digitale sandputte. Waar die mens die werk doen en masjien slegs opdragte uitvoer, in plaas daarvan waar die masjien nuwe opdragte voorstel en die mens uitvoer.

Daarom sal ek myself vandag ‘n verbeeldingsaktivis noem, want met die afskeep van die verbeelding gaan die digitaliseerde lewe oorneem en uiteindelik mag ‘n dooie lewe moontlik gelei word…

Posted on

‘n Lewe van Geluk teenoor ‘n Lewe van Betekenis?

So, ek lê in my sonkol en lees The Alchemist, en skielik spring my gedagtes na hierdie gedeelte van Heroes waar Nathen en Linderman gesels oor die betekenis van die lewe.

“Nathan is escorted down to the kitchen where he meets Mr. Linderman preparing a pot pie. They make small talk concerning food for a while before Mr. Linderman asks Nathan if he’s happy. Nathan tells him that he’s got a few things bothering him. Mr. Linderman tells him that he believes there comes a time when a man has to pick between a life of happiness and a life of meaning. Nathan tells him he would like both, but Mr. Linderman claims it’s not possible. He claims that to be happy a man needs to live in the present, whereas with a life of meaning a man needs to worry about the past and obsess about the future. Nathan pulls a gun out and Mr. Linderman tells him that now he can’t have any of his pot pie. Mr. Linderman tells him that he won’t hold this against him as many people have tried to kill him in the past. Nathan tells him that he’ll be the last one then. Mr. Linderman tells him that he can pull the trigger and that they can both die, or that he could offer Nathan something. He tells Nathan that there are things he knows about such as Nathan’s ability to fly and Peter’s current problem. He tells Nathan that he’s going to win the election and two years later he will find himself in the White House. Mr. Linderman continues cooking and Nathan lowers his gun.”

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=6LVRbaH3Qo8]

http://heroeswiki.com/Episode:Parasite

The Alchemist bladsy 98.