Hierdie artikel wil vir ons wys hoe daar gebruik gemaak kan word van ouer sosiologiese beginsels om nuwe verskynsels soos Twitter te analiseer. Murthy slaag ook in hierdie doel om dit te illustreer aan die hand van verskeie gerespekteerde sosioloe.
As daar na Twitter gekyk word is dit opvallend dat hierdie nuwe media poog om tyd en plek te kompakteer, asook poog om die grense tussen die private en die openbare te vervaag. Vir die wat Twitter kritiseer as medium wat die brief begreig, is dit ironies om uit te wys dat die sosiale media soos Twitter juis die permanente aard van die brief beklemtoon in sy snelheid, en daarom sal briewe belangrik bly en nie verlate raak nie. Die vraag is egter of die volgende kommunikasie tegnologie permanensie gaan leen aan Twitter? Twitter en ander sosiale media se krag le daarin dat dit ‘n beroep op verbruikers doen om gereeld updates te maak sodat hulle volgelinge geinteresseer sal bly.
Dit sal goed wees om miskien ‘n historiese agtergrond oor Twitter te gee. Twitter word geken as ‘n mikroblog vanwee die beperking op die inskrywings wat gemaak kan word, hierdie inskrywings word beperk tot slegs 140 karakters, dieselfde as ‘n sms. In so ‘n mikroblog het verbruikers ‘n publieke profiel wat meer van hulle vertel aan die wereld. Hierdie profiel dien as ‘n digitale self van die verbruiker, vanaf hierdie profiel plaas die verbruiker updates oor sy alledaagse lewe wat enige onderwerp kan wees. Hierdie updates kan op ingeteken word deur ander verbruikers soos hulle dit belangrik ag. Wat Twitter so bietjie anders maak as ander sosiale media platvorms is dat eenrigting verkeer is, sonder die inherente tweerigting verkeer. ‘n Verbruiker kan besluit wie se updates hy wil ontvang, maar nie noodwendig wie ontvang sy updates nie. Hierdie sinspeel op die vervaging van die private en die openbare sfere.
Twitter het baie te make met hoe die persoon homself aanbied. Deur gereeld updates te maak op hulle Twitter feeds word dit ‘n integrale deel van die persoon se identiteit, aldus digitale identiteit. Dit is ook belangrik dat selfs die banale updates met erns geag word, want soos Bourdieu noem is selfs die banale swanger met betekenis. Daar kan ook gese word dat die sosiale media, soos Twitter, mense nader aan mekaar gebring het. Twitter het die potensiaal om tyd en ruimte te transendeer. Tweets moet egter nie net as kommunikasie gesien word nie, maar ook as ‘n wordende proses itv identiteit. As daar slegs na tweets as vorme van kommunikasie gekyk word, word die deel daarvan gemis wat vorm gee aan persone se lewens.
As daar van Twitter itv Kartetiese denke gepraat word id “Ek tweet, daarom is ek.” Is daar ‘n logiese absurditeit daarin te vinde in die dat die eersgenoemde nie net met die self te make het nie, maar inherent ‘n sosiale aspek behels, met gevolg word die individu al meer gekarakteriseer deur eksterne aspekte ipv interne karakter eienskappe. Hierdie “ek tweet, daarom is ek” gedagtes le sentraal tot dit wat moderniteit of seker eerder post-moderniteit aan die self opdring. Om die self al meer te karakteriseer aan die hand van eksterne faktore, eerder om sin van binne na buite te skep.
Twitter kan as ‘n gemeenskap gesien word wat in gebeure deel, of nog meer ‘n samelewing van ervaring. Dit moet ook in gedagte gehou word dat al verander tegnologie die manier van hoe daar geleef word, verander dit tog nie die essensiele karakter van lewe nie. Soos die selfoon, intensifiseer Twitter net die reeds bestaande karakter eienskappe van die lewe.
‘n Paar opmerking oor die bogenoemde gedagtes;
Die gedagte dat sosiale media tyd en ruimte kompakteer laat my dadelik dink aan ‘n intensiewer leefstyl wat geleef en vereis word van mense. “Die lewe is kort” is ‘n bekende slagspreuk wat hierdie gedagte resoneer.
Omdat Twitter uit SMS gebore is, is die inhoud van Twitter verstaanbaar vir almal wat vertroud is met SMS, die verskil is dat Twitter publiek is, waar SMS privaat is. Twitter is in staat daartoe om ‘n moderne Bulksms te wees. Die hekkie van die vervaging van die private moet egter oorkom word.
Twitter as ‘event society’ maak sin, ook omdat die kerk dit juis moet gebruik, want die kerk is die organisasie wat die meeste weeklikse events reel. Hierdie kan ook vertaal word as ‘n ervarings-samelewing.
Ontvangs (van die tweets) hang af van die gehoor. ‘n Ouer kerk wat in gesprek tree met ‘n jonger gehoor. Taal sal belangrik wees. Die ‘hoe’ dra die ‘wat’. Die media oorleef deur die medium.