Deuteronomium 8: Leef in oorvloed

  • God lei Sy mense die beloofde land binne, nadat hulle vir 40jaar in die woestyn rondgetrek het. Nadat God hulle vir 40jaar in die woestyn onderrig het in Sy wil
  • Eerste word al die wonderlike waters genoem wat die Here hulle gee, in kontras met die droë woestyn. Die land is ook oorvloedig in koring, gars, wingerde, vyebome, granate, olyfolie en heuning. Hulle kon regtig lekker toebroodjies gemaak het. ‘’n Lekker broodjie met olyfolie en dalk bietjie vye of druiwe konfyt. Hulle het geleef in oorvloed!
  • In al hierdie lekkerte moet hulle nie vergeet om vir God dankie te sê nie. Dankie, te sê vir Hom wat alles vir julle gegee het nie.

 

  • Om God te vergeet is gevaarlik! Die essensie van vergeetagtigheid word hier in vers11 uitgedruk as om nie God se voorskrifte en bepalings te onderhou nie.
  • Om vergeetagtig te wees is nie maar net om te vergeet nie, dit is om buite die wil van God te leef.
  • In veiligheid van hoë mure en rustigheid van genoeg om te eet, is dit baie maklik om van die werklikheid van God te vergeet, want alles is nou reg, ons het Hom nie nou nodig nie. Ons gebruik Hom mos net as ons in die moeilikheid is.
  • Die gevaar van vergeet was daar, daarom waarsku Moses: “Sorg dat jy nie die Here jou God vergeet.”

 

  • Die verwagting van die goeie was vir Israel ‘’n bron van hoop terwyl hulle in die woestyn was. Maar nou, nou kan selfs die beloofde land vir hulle ‘’n plek van beproewing raak.
  • Hulle het genoeg kos gehad en het ook nie meer in tente gebly nie, maar huise. Hulle het vee, klein en groot, gehad asook goud en silwer. Hierdie was alles seëninge van God af, wat goed is, maar wat ook versoeking bring.
  • Die versoeking van hierdie goeie dinge lê daarin om te dink dat jy, mens, dit uit jou eie krag bekom het, sonder God.
  • Omdat die Israeliete die beloofde land gekry het vanuit al die hardheid van die woestyn, was dit vir hulle maklik om dit te onthou. Maklik om te onthou hoe hulle daarvoor geveg het. Maar ook maklik om te vergeet dat die beloofde land ‘’n geskenk van God was. Dat die militêre sukses alles te danke is aan God se teenwoordigheid.

 

 

  • Welvarendheid, met ander woorde, kan baie maklik lei tot trots. Om trots te wees, is om te dink dat jy, mens, alles uit eie krag bereik het.
  • Daar volg ‘’n reeks beelde van God:
    • Die Here jou God wat jou uit Egipte, die land van slawerny bevry het. /Bevryder/
    • Dit is Hy wat jou gelei het deur die groot en gevaarlike woestyn. /Leier/
    • Hy wat water uit klipharde rots laat vloei het. /Versorger/
    • En wat jou in die woestyn manna laat eet het. /Versorger/

 

  • Die doel van al die beproewing was soos in vers16 om aan hulle, jou en my, ons, om aan ons goed te doen.
  • Die einde van die hoofstuk dra ‘’n verdere waarskuwing teen vergeetagtigheid. Wanneer God nie meer op die voorgrond van ons lewens is nie, word dit maklik om ander gode te volg. En sodra dit gebeur verbreek ons die eerste gebod.

 

  • Opgesom

 

  • Leef in oorvloed! Maak lekker toebroodjies.
  • Moet nie vergeet nie.
    • wat jy het, is ‘’n geskenk.
    • leef uit dankbaarheid.
    • leef in afhanklikheid.

Deuteronomium 8: Onthou

Agtergrond van Deuteronomium

  • In Deut. bestaan daar ‘’n spesiale band tussen God en mens deur die verbond wat gesluit is. Meer spesifiek tussen God en Sy uitverkore volk Israel.
  • Sentraal tot hierdie spesiale band tussen God en Sy uitverkore volk, hierdie verhouding tussen God en mens, is die gedagte van liefde. Liefde is nie ‘’n eensydige ding nie, soos ons almal weet. God wil iets terug hê van die mens. Die Here wil ‘’n antwoord hê vanaf die mens.
  • Hierdie liefdes verbond tussen God en Sy mense is nie ‘’n dooie stel reëls nie. Dit is iets lewendig. Hierdie verbond lewe in die mense self. Die mense se antwoord tot God is om hierdie verbond deel te maak van hul lewens.

 

  • Verder ‘’n baie belangrike ding om te verstaan is dat geskiedenis in Deut. glad nie gesien was soos wat ons vandag geskiedenis sien nie. Dit is nie ‘’n sosiologiese studie van potskerwe of rituele gebruike nie, ook nie ‘’n filosofiese studie na die soeke van sin in die lewe nie. Nee, geskiedenis in Deut. moet verstaan word as die wil van God. As mens terug kyk in Deut. sien jy wat God vir sy mense gedoen het. Hoe Hy hulle deur Sy hand onderhou het. Geskiedenis in Deut. is die openbaring van God se liefde.
  • As Moses hier vir die volk laat terug kyk in die verlede is dit sodat hulle hul verlede kan sien ja, maar ook sodat hul kan sien waarheen hulle op pad is. Die geskiedenis werk dus in ‘’n vreemde manier hier. Dit kyk gelyk terug en vorentoe om nou anders te leef.
  • ‘’n Wete van die verlede en die toekoms bied dus vir die Israeliete ‘’n raamwerk vir hoe om in die hede, in die nou, te lewe.
  • En sodra mens bewus raak van jou geskiedenis, raak jy ook bewus van hoe dinge nou is. Dit skep ‘’n dringendheid, ‘’n sensitiwiteit vir wat nou aan die gebeur is. En hierdie sensitiwiteit is orals te siene in Deuteronomium.

 

  • En nou waar daar ‘’n spesiale band tussen Vader en seun is, tussen God en Israel, gemeng met ‘’n sensitiwiteit vir die geskiedenis, dit wat reeds gebeur het, daar, daar is plek om te leer. Om te leer van die Vader, om te leer van God.

 

Onthou jou wildernis.

  • Israel word aangesê om die tyd van die wildernis te onthou en God se teenwoordigheid daar. God het sy mense vir 40jaar lank deur die woestyn gelei. Hy het hulle van die een na die ander plek laat trek. Hulle het dalk verdwaal gevoel in hierdie tyd, maar God het ‘’n plan met hulle gehad. Hy het hulle immers nie net in die woestyn losgelaat nie, maar hulle in die woestyn gelei.
  • Terwyl Israel heeltemal verdwaal gevoel het, het God sy plan met hulle gehad. Hy wou hulle meet en hulle dissiplineer soos jy jou seun sal dissiplineer omdat jy vir hom lief is en die groter prentjie sien wat hy nog nie kan sien nie.
  • Hy wou sien wat hulle dink, die ou vertaling sê dit baie mooi, hy wou sien wat in hulle harte omgaan. In daai tyd het mense gedink hulle dink met hulle harte, vandag weet ons ons harte is ‘’n baie belangrike oorgaan, maar ons dink nie daarmee nie. Tog koppel ons vandag emosie aan ons harte. Ek (hartjie) jou, beteken gewoonlik ek het jou lief. Die dinge wat belangrik is vir ons assosieer ons met ons harte. God wou dus sien wat is belangrik vir sy kinders. Wat lê naby aan hulle harte.
  • God het sy kinders in die woestyn op baie maniere in die woestyn getoets. Een manier wat ons hier raaklees was om hulle weg te neem van al die liggies van Egipte. Om hulle in die stille woestyn te laat trek. Hy hulle het hulle weg gevat van al hulle dinge van gemak. Hulle sagte banke, hulle groot TV’s, hulle kredietkaarte, Hy het hulle weg gevat van alles wat hulle van Hom wegvat. In die stille woestyn moes hulle weer leer om God se fluisterstemmetjie te hoor in die wind. Hulle moes leer om weer op God staat te maak.
  • ‘’n Woestyn is nie ‘’n maklike plek nie, dit maak of breek selfs die sterkste manne. Dink maar aan jou eie woestyn hier in Bloemfontein. Jou werk, jou huis, jou skool, jou TV, jou rekenaar… Daar suil allerhande snaakse slange op die woestynsand en orals kruip skerpioene met hul gifsterte weg. Maar jou woestyn kan ook jou sterk maak.
  • Jou woestyn kan jou sterk maak sodra jy besef dat jy jou woestyn oorleef, nie uit jou eie krag nie, maar deur te weet dat God saam met jou in jou woestyn is.

Onthou jou brood.

  • Toe die volk honger was, het God vir hulle manna gegee. Iets heeltemal nuut vir hulle. Nie hulle of hulle ouers het dit geken nie. God kom werk op nuwe maniere in hulle lewens, maniere wat hulle nie eens geweet het bestaan nie.
  • God het nie vir hulle manna gegee om net hulle honger mae stil te maak nie, maar ook om hulle iets groters te leer. Hy het hulle manna gegee om hulle te leer dat hulle nie net van brood alleen lewe nie, maar afhanklik is van elke woord wat Hy sê. Dit beteken dat daar in tye van nood na die stem van God gesoek en geluister moet word en as Hy praat moet daar vertrou word in Sy woorde. Om nie jou hoop in die klokkies van die Casino te plaas nie, maar in God. Het julle gehoor? Het julle geluister?
  • Daar is vir ons ‘’n woestyn voorbeeld, in die Bybel, wat getuig van vertroue. Jesus self was ook getoets in die woestyn. Hy was versoek om klippe in brood te verander. Maar Hy het dit nie gedoen nie. Hy het geweet sy Vader sal hom onderhou. Hy het geweet Hy kan Sy vertroue in Sy Vader plaas.
  • Om afhanklik te leef is glad nie maklik nie en gewoonlik baie moeilik. Vandag amper meer as in daardie dae. Vandag is versoeke orals. Versoeke om nie met God se wil in gedagte te leef nie. Hierdie versoeke is naby aan jou. Hulle kruip in jou TV en rekenaar se skerm weg. Hulle is in jou huis saam met jou.

 

Onthou jou krag.

  • Juis hier in jou grootste tyd van versoeking, in jou woestyn, ons elkeen het ons woestyn. Hier word ons getoets, getoets deur ons Hemelse Vader. Hier word ons geleer om afhanklik te leef, om afhanklik van elke woord van God te wees. Om nie op ons eie kragte staat te maak nie, maar op God.
  • Om weer te dink aan die beeld van ‘’n Vader wat sy kinders onderrig. In hierdie woestyn periode was Israel soos moeilike tieners, waar hulle deur hulle eie ervarings moes leer om volgens die wil van God te leef.
  • Tiener wees is moeilik ja, maar in hierdie moeilike tye lê juis die belofte dat dinge sal beter gaan. As jy luister na jou pa, dan sal dinge beter gaan, hy weet gewoonlik wat is beter vir jou. Hy leer jou uit liefde uit. Uit daardie vertrouensverhouding wat julle het.

Onthou opsommend.

  • onthou wie jy is.

 

  • onthou wie God is.

 

  • onthou waarheen jy en God op pad is.